Aan de ambassadeurs van de Verzorging is gevraagd om een verhaal te schrijven over iets wat hen raakt in de zorg. Voor Jolanda Kragt is dat passende zorg, zelfregie van de cliënt en anticiperen op de situatie belangrijk. Lees hieronder haar verhaal.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
De zaak is overgenomen door uw zoon. Voor u en uw vrouw werd een droom werkelijkheid met de koop van een klein boerderijtje. Een architect verbouwde het naar de eisen van de tijd en een gerenommeerd groenbedrijf legde een prachtige tuin aan. Er scharrelden kippen op het erf, enkele schapen in de boomgaard en er was voldoende plaats voor uw grote hobby; imkeren. De fruitbomen gaven meer dan genoeg en uw vrouw maakte er met veel plezier de lekkerste gerechten van. De boekenkast bevat vele mappen met verslagen van reizen die u samen maakte, veel kookboeken, literatuur en moderne lectuur. U genoot van een sociaal leven want het boerderijtje lag prachtig, maar was wel overal dichtbij.
U werd samen oud en vond het nog steeds een fijne plaats om te wonen. Langzaam kwam er een eind aan het imkeren, de appels werden meegegeven aan wie ze maar wil en in de wei staan de schapen van de buurman. De rit die u het vaakst maakt is die van huis naar de supermarkt en terug. De tuinman komt enkele malen per jaar voor de grote klussen. Het eten wordt kant en klaar gebracht. Maar wat woont u er heerlijk.
Iedere dag komt de verzorging om u beiden te helpen bij het wassen en aankleden. Dan wordt uw vrouw ziek, ze sterft en u staat er alleen voor. Alleen met de ziekte van Parkinson, die maakt dat u steeds moeilijker beweegt, steeds minder onthoud en veel hallucinaties heeft. De zorg komt vaker per dag. U hecht waarde aan er goed uitzien, kleding van goede kwaliteit. Altijd is er een kop koffie. Een fijn gesprek, iets lekkers bij de koffie. U bent een goed gastheer, ondanks uw beperkingen.
Wij zien dat u weinig drinkt en bespreken dat met u. U vindt het fijn als we iets klaarzetten, maar wilt niet gedwongen worden. Als er een nieuwe magnetron komt, lukt het u niet de bediening ervan onder de knie te krijgen. We overleggen met uw kinderen, zes dagen in de week zijn zij er om met u te eten. Beiden hebben een gezin en willen de zondag graag daar doorbrengen. Op zondag komt de wijkverpleging om de maaltijd warm te maken. Ook de Nederlandse Patiëntenvereniging springt soms bij, want uw kinderen kunnen er niet altijd zijn.
U bent steeds vaker in de war, weet de weg in huis niet altijd meer te vinden en vergeet te eten en drinken. We kunnen er goed met u over praten en u beseft dat u niet zonder zorg kunt en bereidt u voor op de tijd dat het niet langer verantwoord is om op uw prachtige plekje te wonen.
Maar voor het zover zijn uw kinderen, de mantelzorg en de wijkverpleging er. Wij observeren, signaleren, overleggen, confronteren, monitoren en motiveren u en elkaar zodat u zo lang als mogelijk is, thuis kunt blijven wonen.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
WIlt u naar aanleiding van deze blog informatie over de mogelijkheden om te ondersteunen bij het langer zelfstandig kunnen wonen, bel dan 0900 8833
